Robin (28)

Heeft na de bevalling van haar tweede kindje een hormoonspiraal laten plaatsen

“Na mijn eerste zwangerschap, vijf jaar geleden, heb ik weer even de pil geprobeerd. Daar werd ik zo chagrijnig en somber van, dat ik ermee ben gestopt. Mijn moeder vertelde over het hormoonhoudend spiraaltje, ze was enthousiast en ik hoorde ook goede verhalen van vriendinnen.

Dus, na een aantal jaar aanmodderen, heb ik een hormoonspiraaltje laten plaatsen. Mijn eigen huisarts had me voor de plaatsing doorverwezen naar de gynaecoloog. Ik kende die man niet en voelde me bij hem niet op mijn gemak. Dat gebied is zo privé. Ik wist niet meer hoe ik me moest ontspannen, mijn hele lichaam verkrampte en ik moest huilen. Het inbrengen was dan ook een verschrikking, zo pijnlijk, bijna vergelijkbaar met lichte weeën. Daarom duurde het vast zo lang voor het comfortabel voelde. Ik heb dagen met een dekentje op de bank gelegen. Toch heb ik veel plezier van het spiraaltje gehad; niet meer ongesteld en nergens meer op letten. Geweldig vond ik dat. Maar, na een half jaar heb ik hem weer laten verwijderen, we wilden een tweede kindje. Ons gezin is nu compleet en ik heb weer gekozen voor een hormoonspiraaltje. 

Deze keer kon ik bij mijn eigen verloskundige terecht. Een wereld van verschil! Ik ken haar goed en we hebben een bijzondere band opgebouwd. Zij heeft mijn bevalling gedaan en de controles uitgevoerd, dus ze kende mijn lichaam als geen ander. Dat voelde zo vertrouwd. Rustig legde ze uit wat ze ging doen, ik kon maximaal ontspannen en heb weinig gevoeld. Twee paracetamolletjes waren voldoende tegen de pijn en de volgende dag had ik nergens last van, ik ben gewoon gaan sporten. Zo kan het dus ook. Het hielp dat we vrouwen onder elkaar waren, een man voelt toch vreemd.”